15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas

Página creada Ana Machinandiarena
 
SEGUIR LEYENDO
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
15 julio—         Juillet Octobre
                  Juli    Oktober
15 octubre 2020   Juli    Oktober
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
Luis García Montero                Todos hemos usado en más de una ocasión el adjetivo “humano”. Y cuan-
DIRECTOR DEL INSTITUTO CERVANTES   do lo usamos, sabemos muy bien lo que queremos decir, las característi-
                                   cas que implica. Y las más fuertes tienen que ver con la solidaridad, con la
                                   empatía, con la sabiduría colectiva de entender que cuando colaboramos,
                                   sin renunciar a nuestras individualidades, mejoramos el destino de to-
                                   dos y con ello el nuestro propio. Si nuestra especie ha prosperado como lo
                                   ha hecho es por su capacidad de adaptarse a las circunstancias actuando
                                   de forma solidaria. Llegando siempre más lejos y, lo más importante, sin
                                   dejar atrás a ninguno de los nuestros. Somos la especie de lo común, de
                                   lo público.

                                   Carmen Dalmau ha reunido para esta exposición a siete artistas (César
                                   Fernández Arias, Pierre Gonnord, Fanette Escallier, Leticia Zarza, Greta
                                   Chicheri y el colectivo Un Mundo Feliz) para celebrar esa mirada sobre
                                   lo solidario, esa defensa de lo público. El arte no necesita que su com-
                                   promiso sea obvio; sabe que a menudo el camino más fiable para llegar
                                   al corazón de una idea definitiva sobre el mundo son los meandros de la
                                   imaginación que nos hacen vernos desde perspectivas diversas. Sin em-
                                   bargo, si quiere, puede ser también directo: y en ello hay una sorpresa que
                                   golpea nuestra conciencia para despertarla ante realidades que muchas
                                   veces estaban ante nosotros invisibles de tan transparentes.

                                   Defender lo público es defender lo mejor de cuanto somos. Otra cosa no
                                   ha hecho, desde siempre, el arte; defender lo más cabal de lo humano y
                                   aspirar a ir más allá. He aquí un capítulo más de esa historia que lleva de
                                   quienes somos a quienes queremos ser.
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
Ana Vázquez Barrado                                                             Carlos García-Alix, impulsó esta iniciativa junto a un grupo de artistas
DIRECTORA INSTITUTO CERVANTES DE BRUSELAS                                       unidos por vivir el arte como compromiso social. Decidieron convocar a
                                                                                los artistas plásticos y visuales para unirse en el empeño de hacer visible
                                                                                y rendir reconocimiento al trabajo que se realiza desde las institucio-
Exposición en dos tempos... y alguno más                                        nes públicas. En ese primer tempo o fase inicial acudieron a la llamada
                                                                                numerosos artistas que pusieron al servicio todo su imaginario para
La obra de arte es considerada como un producto de su contexto, un re-          hacer visibles los idearios que defienden cada uno, libremente y de for-
flejo de lo social que la habita. De maneras diferentes los artistas se com-    ma independiente, como miembros de una sociedad democrática. Así,
prometen con el arte y con la vida. Algunos optan por abstraerse en su          a partir del 27 de abril comenzamos a difundir esa primera producción
propio mundo de reflexión plástica y otros por utilizar la potencia visual      de imágenes que contó con piezas de Mariana Laín, Carlos García-Alix,
del arte como reivindicación social. Hay muchas maneras de entender el          Javier Pagola, Carlos Baonza, Teresa Tomás, Enrique Flores y Laura Ál-
arte y de interpretarlo. Pero es indudable que el artista nunca está aislado    varez Keller y de la que damos cuenta en la segunda parte de esta publi-
a la hora de concebir o ejecutar sus propuestas estéticas; lo que lo convier-   cación.
ten de hecho, en un artista comprometido per sé, además de instituirse
como un elemento primordial en la construcción de nuevas metáforas,             En un segundo tempo o fase de desarrollo, propusimos diseñar una mues-
de nuevas visiones del mundo.                                                   tra que destacase la rica y ecléctica heterodoxia que se ha ido generando
                                                                                y en la que han tenido cabida todos los lenguajes y técnicas expresivas de
Cuando el ser humano enfrenta la adversidad y cuenta con un catalizador         las artes plásticas y visuales. Este es el catálogo de dicha exposición que
como es el arte, este suele reflejar el resurgir de ese espíritu social y de    ha sido comisariada por Carmen Dalmau y cuyo diseño debemos a Gaspar
pertenencia a una comunidad que hace de nosotros seres más empáticos            García. La comisaria ha seleccionado y dispuesto cuidadosamente varios
y solidarios. Los artistas conforman tejidos invisibles pero fundamenta-        trabajos de Óscar Mariné, César Fernández Arias, Pierre Gonnord, Fane-
les que se activan especialmente en momentos críticos como el que he-           tte Escallier, Leticia Zarza, Greta Chicheri y el colectivo Un mundo feliz,
mos vivido y consigue mover las fibras sensibles de la sociedad dando           que dirigen Sonia Díaz y Gabriel Martínez. Publicamos este catálogo de
forma a las emociones y a la belleza. Y en esa línea se sitúa el compromiso     la exposición comisariada por Dalmau con la finalidad de dejar memoria
del artista multidisciplinar Carlos García-Alix, promotor de la iniciativa      de lo vivido y también de contribuir a una reflexión más amplia sobre la
#salvalopublico que comenzó con el ánimo de apoyar y reconocer la en-           relación de la cultura, la creación artística y lo público.
trega de los sanitarios que se enfrentaban al Covid-19 desde los hospita-
les públicos. Un proyecto que pretende sensibilizar a la opinión pública,       Han sido muchos los artistas que han seguido secundando la iniciativa
a través del impacto de creaciones artísticas en torno al bien social que       como los premios nacionales Alberto García-Alix, Óscar Mariné y Chema
supone contar con una sanidad pública.                                          Madoz, el propio Carlos García-Alix, Elena Goñi, Sean Mackaoui, Teresa
                                                                                Moro, Vari Caramés y Álvaro Laíz, entre otros muchos. A día de hoy, el
Salva lo público Lo público salva es un proyecto en crecimiento. También        colectivo supera los 160 y sigue aumentando día a día.
lo ha sido la colaboración del Instituto Cervantes en Bruselas con él. Si
ésta mereciera un título, quizá Una exposición en dos tempos podría serlo       El artista crea para sí o para los demás, generando una conversación que
acertadamente. Y digo solo, quizá. Haber acogido este proyecto y haberlo        en el momento de ser percibida cobra vida. Pero cuando se compromete
visto desarrollarse excede, en todo caso, la simple denominación. Porque        a una causa, mueve lo más profundo de la sociedad, nos abre la visión y
la desborda en emoción, que es la de haber podido acompañar y alentar en        nos recuerda cuánto debemos al Otro. Quizá ahí es donde una centella de
la medida de nuestras fuerzas, un proyecto que seguirá creciendo, como          esperanza se inicia desde nuestro interior para generar acciones que nos
lo hará la emoción de la que se nutre.                                          unen, nos elevan y nos hacen probablemente más humanos.
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
Carmen Dalmau                                                                 Los siete artistas seleccionados en esta ocasión componen una de las mu-
COMISARIA                                                                     chas posibles orquestas de cámara, que forman parte de un gran conjunto
                                                                              sinfónico. Oscar Mariné aporta desde el diseño unos carteles en los que
                                                                              la tipografía genera la eficacia del mensaje. Un mundo feliz es un colectivo
                                                                              que trabaja desde el ruido y el reciclado de imágenes con un intenciona-
                                                                              do activismo visual y César Fernández Arias se impone con sus figuras
                                                                              esquemáticas de humor ácido y cercano. Pierre Gonnord con sus retratos
                                                                              dota de una intensidad la mirada que se clava en el alma. Fanette Esca-
                                                                              llier abre el escenario de la pandemia a otros ríos. Leticia Zarza construye
                                                                              la orquesta con una técnica de dibujo depurada y Greta Chicheri reverbe-
                                                                              ra con una línea de contornos más gruesos. Se cruzan miradas y latidos.

                                                                              El mar es una superficie homogénea visto desde el aire, pero en la orilla
                                                                              cada ola es única en su rumor y en las formas que dibuja con la espuma,
                                                                              su pálpito en el aire. La mirada intensa, la energía concentrada de quienes
                                                                              se ocupan de traducir las ideas en imágenes, han ido tejiendo un tapiz
La iniciativa cívica SalvaLoPúblico nace desde la urgencia y la generosi-     con fotografías, carteles, óleos, esculturas, dibujos, grabados, reales, oní-
dad de un grupo de artistas visuales que con lo que su imaginación les        ricos, abstractos, trazados con gruesas pinceladas o finas líneas de con-
dibuja decidieron apoyar los valores públicos que nos construyen como         torno.
sociedad solidaria.
                                                                              En La utilidad de lo inútil, Nuccio Ordine nos recuerda la idea de Federico
Comenzaron con lo que era más inmediato, evidenciar durante los pri-          García Lorca de que sin poesía “es imprudente vivir”. Creemos firmemen-
meros momentos de la pandemia, la necesidad de una Sanidad Pública            te que como la poesía, el arte es el aliento que se revela como necesario
fuerte para parar los duros efectos provocados por la emergencia sanita-      para vivir, para construir, para pensar.
ria y apoyar la labor de los trabajadores y trabajadoras que forman parte
de ella. Poco a poco el foco de interés se ha ido extendiendo hacia el con-   Obras creadas para emocionar, denunciar, arrimar el hombro, conmover
junto de los servicios públicos.                                              o testificar, necesarias tan sólo, como las olas.

El arte visual de SalvaLoPúblico aumenta todos los días con nuevas obras
que se van extendiendo como mil mesetas, como una pradera infinita,
fértil en imágenes que se encadenan bajo la cadencia de voces propias,        Como el mar, la mar, el mar
libres e iguales. Y sobre todo, fraternales, que entienden lo público como    Siempre cambiante, siempre igual,
un espacio que se va construyendo con el reconocimiento de identidades        Pasar liso y llano, pasar sin pesar.
compartidas.                                                                  Como rompen las olas matinales, radiantes,
                                                                              Retumbando remotas en un mundo vacío,
Por ello en esta exposición virtual hemos buscado destacar la rica y ecléc-   Ni dichosas ni tristes, necesarias tan sólo,
tica heterodoxia que se ha ido generando y en la que tienen cabida todos      Cumplirse y pasar.
los lenguajes y todas las técnicas expresivas dentro de las artes plásticas
y visuales. Un coro fecundo rico en timbres, vibraciones y matices.           Lo demás es silencio. Gabriel Celaya
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
2
15 julio—    Juillet
             Juli
                       Octobre
                       Oktober
15 octubre   Juli      Oktober
2020

Exposición   Exposition virtuelle
             Virtuele tentoonstelling
Virtual      Virtuelle Ausstellung
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
Oscar Mariné
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
Greta Chicheri
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
Greta Chicheri
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
Greta Chicheri
15 julio- 15 octubre 2020 - Octobre Oktober Oktober - Instituto Cervantes de Bruselas
Leticia Zarza
Leticia Zarza
Un Mundo Feliz
Oscar Mariné
Pierre Gonnord
Pierre Gonnord
Fanette Escallier
César
Fernández
Arias
César
Fernández
Arias
Oscar Mariné
Greta Chicheri                                        César Fernández Arias
(LA CORUÑA, 1982)                                     (VENEZUELA, 1952)

Reside en Fuerteventura desde 2005, tras terminar     Polifacético artista de la ironía inteligente, capta
sus estudios de Bellas Artes en Madrid. Sus paisa-    en sus líneas geométricas sucesos y paisajes co-
jes desde la isla del viento tienen una contención    tidianos de la existencia social y tipos populares.
metafísica. Una de las constantes de su obra es la    Siente predilección por la obra que emerge de pro-
preocupación por la forma de habitar el paisaje y     cesos de manufactura y de la experimentación con
las relaciones que establecemos las personas con      los materiales.
la naturaleza.
                                                      Su obra se caracteriza por figuras emblemáticas,
Uno de los últimos caminos recorridos por Greta       mezcla de acidez y ternura, de candor y agresivi-
ha sido el proyecto Poesía Muda. En su trabajo Re-    dad, mediante simplificaciones lineales y cromá-
set, animales y retratos conviven con selvas y de-    ticas, nos muestra su visión del mundo moderno.
sastres. Una de sus primeras exposiciones en el
año 2004 fue en el espacio germinal madrileño Li-     Dedica parte de su actividad a la pedagogía, im-
quidación Total. Desde el 2011 realiza exposiciones   partiendo talleres sobre el desarrollo de procesos
con regularidad especialmente en Canarias y en        creativos para niños y jóvenes y adultos (Taller de
Madrid en la galería Utopia Parkway remontando        Pintura y Construcciones CBA, Taller Constructivis-
las olas, curvándose con las palmeras o utilizando    ta 4x4 en La Casa Encendida, Taller Rompecabezas,
tablones que arroja la mar.                           Creatividad e Innovación para empresas… y ahora en
                                                      Laboratorio de Creación Hombre Rayo).

                                                      Atraído por la actividad en la calle, fuera de los cir-
                                                      cuitos convencionales, como francotirador gráfi-
                                                      co y muralista pre-grafiti, también participa con
                                                      el grupo El Cartel. Colabora habitualmente desde
                                                      hace años con sus viñetas en el diario El País.

                                                      www.cesarfernandezarias.com
www.gretachicheri.com                                 www.hombrerayo.com
Pierre Gonnord                                        Oscar Mariné                                          Un Mundo Feliz
(CHOLET, 1963)                                        (MADRID, 1951)                                        (COLECTIVO DESDE 1999)

Fotógrafo francés que vive y trabaja en Madrid des-   Diseñador, ilustrador, experto tipógrafo y artista,   Un Mundo Feliz es un proyecto dirigido por Sonia
de 1988. Estudió Economía en París, pero la cáma-     le fue otorgado en 2010 el Premio Nacional de Dise-   Díaz y Gabriel Martínez a.k.a. Sonia & Gabriel Fre-
ra se convirtió en un salvoconducto para transitar    ño. Es un creador total, que aborda sus creaciones    eman. Su objetivo es crear y catalogar elementos
por el mundo y la fotografía en una forma de vida.    de obras pictóricas expresionistas con la misma       de diseño reutilizables para formular un vocabula-
                                                      intensidad y fuerza que sus creaciones para mar-      rio común para el activismo visual.
Desarrolla su obra en el entorno de personas con      cas comerciales, festivales de cine, proyectos edi-
                                                                                                            —Josh MacPhee / Justseeds / Interference Archive
fuerte identidad colectiva y presencia individual.    toriales o escenografías expositivas. Sus proyectos
La visibilidad y la memoria de los rostros es una     unen arte, gráfica y comunicación.                    Un Mundo Feliz son los representantes de un nue-
constante en su trabajo.
                                                                                                            vo activismo, estrechamente emparentado con la
                                                      Su inquietud artística y profesional ha logrado
                                                                                                            acción cultural directa y la metodología del «hazlo
Ha sido galardonado con premios como el de Cul-       crear una imagen propia reconocible, respetando
                                                                                                            tú mismo». Conscientes del poder de los signos y
tura de la Comunidad de Madrid o el Internacional     el espíritu de cada proyecto, ya sean logotipos co-
                                                                                                            empujados, por la necesidad de reaccionar ante lo
de Fotografía Ciudad de Alcobendas.                   merciales, proyectos editoriales como C Photo In-
                                                                                                            que Susan Sontag denomina el dolor de los demás,
                                                      ternational Magazine publicada por Ivory Press, o
Su obra forma parte de colecciones públicas desta-                                                          con su trabajo demuestran su esfuerzo por enten-
                                                      su colaboración para el diario El País en publica-
cando el Museo de Arte Contemporáneo de Chica-                                                              der la realidad y por ayudarnos a comprenderla.
                                                      ciones tan especiales como el suplemento cultural
go y el Centro de Arte Reina Sofía, siendo constan-   Babelia. También es autor de emblemáticas porta-      —Raquel Pelta
te su presencia desde la década de los noventa en     das de discos y carteles cinematográficos.
eventos artísticos internacionales como Les Ren-
contres d’Arles o la Biennale di Venezia. Ha parti-   Es un creador internacional que ha conseguido que
cipado en exposiciones colectivas institucionales     muchas de sus creaciones formen parte del imagi-
en el Museo del Prado y en el Kulturhuset Museum      nario cultural de nuestro país.
de Estocolmo.

                                                      www.oscarmarine.com                                   unmundofeliz2.blogspot.com
Fanette Escallier                                     Leticia Zarza
(PERTUIS, 1986)                                       (PAMPLONA, 1982)

Actualmente directora delegada del Instituto          Licenciada en Bellas Artes por la Universidad Com-
Francés en Praga, donde lleva dos años trabajando     plutense de Madrid (2007). Su vocación artística se
con fotógrafos y artistas checos. Fue responsable     ha ido construyendo trazando puentes pedagógi-
de la programación cultural del Instituto Francés     cos, y ampliando las técnicas del dibujo con las de
de Madrid durante 8 años, en particular de la Sala    grabado y estampación lo que ha fraguado en una
de exposiciones demostrando su buen hacer como        depurada línea realista presente en sus creaciones.
gestora cultural.
                                                      Inauguró su propio Estudio de Arte en 2013 donde
Fanette Escallier descubrió la fotografía y su his-   imparte clases de Dibujo y Pintura y colabora ha-
toria a los 15 años durante unas prácticas en el      bitualmente con la galería Utopia Parkway de Ma-
norte de Francia, con el fotógrafo Philippe Bazin.    drid. Recientemente expone en la colectiva 25 años
Le enseñó a revelar sus primeras imágenes, toma-      de Utopia en Madrid.
das desde un tren, agrandarlas y fijarlas en papel:
la magia de la fotografía funcionó y nunca dejó de
funcionar.

                                                      www.leticiazarza.com
Luis García Montero                                              Ana Vázquez Barrado
DIRECTEUR DE L’INSTITUTO CERVANTES                               DIRECTRICE DE L’INSTITUTO CERVANTES DE BRUXELLES

Nous avons tous utilisé l’adjectif «humain» à plus d’une         Exposition à deux temps… ou à plusieurs                         Carlos García-Alix, a encouragé cette initiative avec un
reprise. Et lorsque nous l’utilisons, nous savons très bien                                                                      groupe d’artistes unis par l’art comme source d’enga-
                                                                 L’œuvre d’art est considérée comme un produit de son
ce que nous voulons dire et les interprétations que cela                                                                         gement social. Ils ont décidé de convoquer des artistes
                                                                 contexte, un reflet du caractère social qui l’habite. Les ar-
implique. Les plus fortes sont liées à la solidarité, à l’em-                                                                    plasticiens et visuels pour se joindre à l’effort de rendre
                                                                 tistes sont attachés à l’art et à la vie sous diverses ma-
pathie, à la sagesse collective de comprendre que lors-                                                                          visible et rendre hommage au travail réalisé par les ins-
                                                                 nières. Certains choisissent de s’abstraire dans leur pro-
que nous collaborons, sans renoncer à nos individualités,                                                                        titutions publiques. Dans ce premier temps ou phase ini-
                                                                 pre monde de réflexion plastique et d’autres d’utiliser le
nous améliorons le destin de chacun, et avec lui le nôtre.                                                                       tiale, de nombreux artistes sont venus à l’appel qui ont
                                                                 pouvoir visuel de l’art comme une revendication sociale.
Si notre espèce a prospéré comme elle l’a fait, c’est grâce                                                                      mis leur imaginaire au service de l’exposition des idées
                                                                 Il existe de nombreuses façons de comprendre l’art et de
à sa capacité à s’adapter aux circonstances en agissant                                                                          que chacun défend, librement et indépendamment, en
                                                                 l’interpréter. Mais il est certain que l’artiste n’est jamais
de manière solidaire. Aller toujours plus loin et, surtout,                                                                      tant que membres d’une société démocratique. Ainsi, à
                                                                 isolé lorsqu’il conçoit ou exécute ses propositions esthé-
sans laisser personne derrière nous. Nous sommes l’es-                                                                           partir du 27 avril, nous avons commencé à diffuser cet-
                                                                 tiques; ce qui fait de lui un artiste engagé en soi, s’im-
pèce de la communauté, du public.                                                                                                te première production d’images mettant en lumière des
                                                                 posant en outre comme un élément fondamental dans la
                                                                                                                                 oeuvres de Mariana Laín, Carlos García-Alix, Javier Pago-
Pour cette exposition, Carmen Dalmau a réuni sept ar-            construction de nouvelles métaphores, de nouvelles vi-
                                                                                                                                 la, Carlos Baonza, Teresa Tomás, Enrique Flores et Laura
tistes (César Fernández Arias, Pierre Gonnord, Fanette           sions du monde.
                                                                                                                                 Álvarez Keller et dont nous faisons le compte-rendu dans
Escallier, Leticia Zarza, Greta Chicheri et le collectif Un
                                                                 Lorsque l’être humain fait face à l’adversité grâce à un ca-    la deuxième partie de cette publication.
Mundo Feliz) pour célébrer cette vision de la solidarité,
                                                                 talyseur tel que l’art, il reflète généralement la résurgence
cette défense de la chose publique. L’art n’a pas besoin                                                                         Dans un deuxième temps ou phase de développement,
                                                                 de cet esprit social et l’appartenance à une communau-
de montrer son engagement; il sait que souvent le moyen                                                                          nous avons proposé de concevoir un échantillon qui me-
                                                                 té qui nous rend plus empathiques et plus solidaires. Les
le plus fiable pour aller au cœur d’une idée définitive du                                                                       ttrait en évidence l’hétérodoxie riche et éclectique qui a
                                                                 artistes créent des tissus invisibles mais fondamentaux
monde est situé dans les méandres de l’imagination qui                                                                           été engendrée et qui a accueilli tous les langages et tech-
                                                                 qui s’activent surtout dans des moments critiques comme
donnent une image de nous-mêmes sous différents an-                                                                              niques d’expression des arts visuels et plastiques. Voici
                                                                 celui que nous avons vécu, et parviennent à déplacer les
gles. Cependant, si vous le souhaitez, il peut être aussi                                                                        le catalogue de cette exposition qui a été organisée par
                                                                 fibres sensibles de la société, façonnant les émotions et
direct: et il y a une surprise qui frappe notre conscience                                                                       Carmen Dalmau et dont nous devons le design à Gaspar
                                                                 la beauté. Dans cette ligne se situe l’engagement de l’ar-
pour l’éveiller à des réalités qui nous étaient si souvent                                                                       García. La commissaire a soigneusement sélectionné et
                                                                 tiste multidisciplinaire Carlos García-Alix, promoteur de
invisibles et transparentes.                                                                                                     arrangé plusieurs œuvres d’Óscar Mariné, César Fernán-
                                                                 l’initiative #salvalopublico qui a commencé dans le but de
                                                                                                                                 dez Arias, Pierre Gonnord, Fanette Escallier, Leticia Zarza,
Défendre la chose publique constitue la défense de ce qui        soutenir et de reconnaître le dévouement des profession-
                                                                                                                                 Greta Chicheri et du collectif Un mundo feliz, dirigée par
a de mieux en nous. Depuis toujours, l’art n’a rien fait d’au-   nels de la santé qui ont fait face à la Covid-19 dans les
                                                                                                                                 Sonia Díaz et Gabriel Martínez. Nous publions ce catalo-
tre; défendre l’intégrité de l’humain et aspirer à aller plus    hôpitaux publics. Un projet qui vise à sensibiliser l’opinion
                                                                                                                                 gue de l’exposition organisée par Dalmau afin de laisser
loin. Voici un autre chapitre de cette histoire qui va de: qui   publique, à travers l’impact des créations artistiques sur
                                                                                                                                 un souvenir de ce qui a été vécu et contribuer également
sommes-nous ? à: qui voulons-nous être ?.                       le bien-être social qu’apporte la santé publique.
                                                                                                                                 à une réflexion plus large sur la relation entre la culture, la
                                                                 Salva lo público Lo público salva est un projet en pleine       création artistique et la chose publique.
                                                                 croissance. Il en va de même de sa collaboration avec
                                                                                                                                 De nombreux artistes ont continué à soutenir l’initiative,
                                                                 l’Instituto Cervantes de Bruxelles. Si cela méritait peut-
                                                                                                                                 tels que les prix nationaux Alberto García-Alix, Óscar Mari-
                                                                 être un titre, celui-ci pourrait être justement une exposi-
                                                                                                                                 né et Chema Madoz, Carlos García-Alix, Elena Goñi, Sean
                                                                 tion à deux temps. Et seulement, peut-être. Avoir accepté
                                                                                                                                 Mackaoui, Teresa Moro, Vari Caramés et Álvaro Laíz, en-
                                                                 ce projet et l’avoir vu se développer dépasse en tout cas
                                                                                                                                 tre autres. Aujourd’hui, le groupe dépasse les 160 mem-
                                                                 sa simple dénomination. Parce qu’il déborde en émotion,
                                                                                                                                 bres et continue d’augmenter de jour en jour.
                                                                 qui accompagne et encourage au mieux de nos capacités,
                                                                 un projet qui va continuer à grandir, de même que l’émo-        L’artiste crée pour lui-même ou pour les autres, générant
                                                                 tion qui le nourrit.                                            une conversation qui prend vie au moment d’être perçue.
Carmen Dalmau
                                                               COMMISSAIRE

Mais lorsqu’il s’engage dans une cause, il fait bouger la      L’initiative civique SalvaLoPúblico est née de l’urgence et       La mer est une surface homogène vue du ciel, mais sur
partie la plus profonde de la société, ouvre notre perspec-    de la générosité d’un groupe d’artistes visuels qui, grâce        le rivage, chaque vague est unique par son murmure et
tive et nous rappelle combien nous sommes redevables           aux dessins de leur imagination, ont décidé de soutenir           par les formes qu’elle dessine avec son écume, ses batte-
envers les autres. C’est peut-être là qu’une étincelle d’es-   les valeurs publiques qui nous construisent en tant que           ments dans l’air. Le regard intense, l’énergie concentrée
poir commence à grandir en notre intérieur pour générer        société solidaire.                                                de ceux qui traduisent des idées en images ont tissé une
des actions qui nous unissent, nous élèvent et nous ren-                                                                         tapisserie avec des photographies, des affiches, des pein-
                                                               Ils ont commencé par le plus urgent, à savoir mettre en
dent probablement plus humains.                                                                                                  tures, des sculptures, des dessins, des gravures, réelles,
                                                               évidence lors des premiers moments de la pandémie la
                                                                                                                                 oniriques, abstraites, tracées avec d’épaisses touches ou
                                                               nécessité d’un système de Santé Publique fort pour sto-
                                                                                                                                 de fines traits de contour.
                                                               pper les effets néfastes de l’urgence sanitaire et soutenir
                                                               le travail des travailleurs qui en font partie. Peu à peu, ce     Dans L’utilité de l’inutile, Nuccio Ordine nous rappelle l’idée
                                                               mouvement s’est étendu à tous les services publics.               de Federico García Lorca selon laquelle sans poésie “il
                                                                                                                                 n’est pas prudent de vivre”. Nous croyons fermement que,
                                                               L’art visuel de SalvaLoPúblico augmente chaque jour avec
                                                                                                                                 comme la poésie, l’art est le souffle qui se révèle néces-
                                                               de nouvelles œuvres qui se répandent comme mille pla-
                                                                                                                                 saire pour vivre, pour construire, pour penser.
                                                               teaux, comme une prairie infinie, fertile en images qui
                                                               sont liées sous la cadence de leurs propres voix libres et        Des oeuvres créées pour émouvoir, dénoncer, s’épauler,
                                                               égales. Et surtout, fraternelles, qui conçoivent la chose         émotionner ou témoigner, seulement nécessaires que les
                                                               publique comme un espace construit avec la reconnais-             vagues.
                                                               sance des identités partagées.
                                                               C’est pourquoi, dans cette exposition virtuelle, nous             Como el mar, la mar, el mar
                                                               avons cherché à mettre en évidence l’hétérodoxie riche et         Siempre cambiante, siempre igual,
                                                               éclectique qui a été engendrée et dans laquelle se placent        Pasar liso y llano, pasar sin pesar.
                                                               toutes les langues et toutes les techniques d’expression          Como rompen las olas matinales, radiantes,
                                                               des arts plastiques et visuels. Une chorale fertile riche en      Retumbando remotas en un mundo vacío,
                                                               timbres, vibrations et nuances.                                   Ni dichosas ni tristes, necesarias tan sólo,
                                                                                                                                 Cumplirse y pasar.
                                                               Les sept artistes sélectionnés à cette occasion compo-
                                                               sent l’un des nombreux orchestres de chambre possibles,           Lo demás es silencio. Gabriel Celaya
                                                               qui font partie d’un grand ensemble symphonique. Oscar
                                                               Mariné contribue à partir de la conception de quelques
                                                               affiches dans lesquelles la typographie engendre l’effi-
                                                               cacité du message. Un mundo feliz (Un monde heureux)
                                                               est un collectif qui travaille à partir du bruit et du recycla-
                                                               ge des images avec un activisme visuel intentionnel, et
                                                               César Fernández Arias impose ses figures schématiques
                                                               d’humour acide et familial. Pierre Gonnord avec ses por-
                                                               traits donne une intensité au regard qui transperce l’âme.
                                                               Fanette Escallier ouvre la scène de la pandémie à d’autres
                                                               voies. Leticia Zarza construit l’orchestre avec une tech-
                                                               nique de dessin raffinée et Greta Chicheri résonne avec
                                                               une ligne de contours plus épais. Les regards et les batte-
                                                               ments se croisent.
Greta Chicheri                                                 César Fernández Arias                                             Pierre Gonnord
(LA CORUÑA, 1982)                                              (VENEZUELA, 1952)                                                 (CHOLET, 1963)

Elle s’est installée à Fuerteventura depuis 2005 après avoir   Artiste de l’ironie intelligente aux multiples facettes, il       Photographe français qui vit et travaille à Madrid depuis
terminé ses études en Beaux-Arts à Madrid. Ses paysages        capture dans ses lignes géométriques des événements               1988. Il a étudié l’économie à Paris, mais l’appareil photo est
de l’île du vent sont d’une timidité métaphysique. L’une       et des paysages quotidiens de l’existence sociale et des          devenu un laissez-passer pour parcourir le monde et la pho-
des constantes de son travail est le souci de la manière       genres populaires. Il a une prédilection pour le travail qui      tographie comme mode de vie.
d’habiter le paysage et les liens que les gens tissent avec    se dégage des procédés de fabrication et de l’expérimen-
                                                                                                                                 Son travail se concentre sur les personnes à forte identité
la nature.                                                     tation des matériaux.
                                                                                                                                 collective et présence individuelle. La visibilité et la mémoi-
L’un des derniers chemins parcourus par Greta a été le         Son travail se caractérise par des figures emblématiques,         re des visages est une constante dans son travail.
projet Poesía Muda (Poésie silencieuse). Dans son œu-          un mélange d’acidité et de tendresse, de candeur et d’agres-
                                                                                                                                 Il a reçu entre autres des prix de la Cultura de la Comunidad
vre Reset, les animaux et les portraits coexistent avec les    sivité, à travers des simplifications linéaires et chromati-
                                                                                                                                 de Madrid ou la Internacional de Fotografía Ciudad de Alco-
jungles et les désastres naturels. L’une de ses premières      ques, nous montrant sa vision du monde moderne.
                                                                                                                                 bendas.
expositions en 2004 a eu lieu dans l’espace de création
                                                               Il consacre une partie de son activité à la pédagogie, don-
madrilène Liquidacion Total. Depuis 2011, elle organise                                                                          Son travail intègre les collections publiques mettant en va-
                                                               nant des ateliers sur le développement du processus créa-
régulièrement des expositions, notamment dans les îles                                                                           leur le Musée d’Art Contemporain de Chicago et le Centre
                                                               tif pour les enfants, les jeunes et les adultes (Taller de Pin-
Canaries et à Madrid, à la galerie Utopia Parkway, traçant                                                                       d’Art Reina Sofia, et sa présence est constante depuis les an-
                                                               tura y Construcciones CBA, Taller Constructivista 4x4 dans
les vagues, se pliant avec les palmiers ou utilisant des                                                                         nées 1990 dans des événements artistiques internationaux
                                                               La Casa Encendida, Taller Rompecabezas, Creatividad e
planches rejetées par la mer.                                                                                                    tels que Les Rencontres d’Arlès ou la Biennale di Venezia. Il
                                                               Innovación para empresas ... et maintenant dans le cadre
                                                                                                                                 a participé à des expositions collectives institutionnelles au
                                                               du Laboratorio de Creación Hombre Rayo).
www.gretachicheri.com                                                                                                            Musée du Prado et au Musée Kulturhuset de Stockholm.
                                                               ¿Attiré par l’art de la rue, en dehors des circuits conven-
                                                               tionnels, en tant que « sniper » graphique et muraliste
                                                               pré-graffiti, il collabore également avec le groupe El Car-
                                                               tel. Il collabore régulièrement depuis des années avec
                                                               ses dessins dans le journal El País.

                                                               www.cesarfernandezarias.com
                                                               www.hombrerayo.com
Oscar Mariné                                                  Un Mundo Feliz                                                  Fanette Escallier
(MADRID, 1951)                                                (COLLECTIF DEPUIS 1999)                                         (PERTUIS, 1986)

Designer, illustrateur, expert en typographie et artiste,     Un Mundo Feliz est un projet réalisé par Sonia Díaz et Ga-      Elle exerce actuellement la fonction de directrice délé-
il a reçu en 2010 le Premio Nacional de Diseño. C’est un      briel Martínez ou mieux connus comme Sonia et Gabriel           guée de l’Institut français de Prague, où elle a passé deux
créateur complet, qui aborde ses créations d’œuvres pic-      Freeman. Leur objectif est de créer et de cataloguer des        ans à travailler avec des photographes et artistes Tchè-
turales expressionnistes avec la même intensité et force      éléments de conception réutilisables afin de construire         ques. Elle a été responsable de la programmation culture-
que ses créations pour des marques commerciales, des          un vocabulaire commun pour l’activisme visuel.                  lle de l’Institut français de Madrid pendant 8 ans, en parti-
festivals de films, des projets éditoriaux ou des décors                                                                      culier de la salle d’exposition, démontrant son bon travail
                                                              —JOSH MACPHEE / Justseeds / Interference Archive
d’exposition. Ses projets allient l’art, le graphisme et la                                                                   en tant que gestionnaire culturel.
communication.                                                Un Mundo Feliz sont les représentants d’un nouvel activis-
                                                                                                                              Fanette Escallier découvre la photographie et son histoire
                                                              me, étroitement lié à l’action culturelle directe et à la mé-
Ses inquiétudes artistiques et professionnelles ont réussi                                                                    à l’âge de 15 ans lors d’un stage dans le nord de la France
                                                              thodologie “do it yourself”. Conscients du pouvoir des sig-
à créer une image propre, reconnaissable, en respectant                                                                       chez le photographe Philippe Bazin. Il lui a appris à déve-
                                                              nes et motivés par la nécessité de réagir à ce que Susan
l’esprit de chaque projet, qu’il s’agisse de logos commer-                                                                    lopper ses premières images, prises dans un train, à les
                                                              Sontag appelle la douleur des autres, avec leur travail, ils
ciaux, de projets éditoriaux tels que C Photo International                                                                   agrandir et à les fixer sur papier: la magie de la photogra-
                                                              démontrent leur effort pour comprendre la réalité et pour
Magazine publié par Ivory Press, ou de sa collaboration                                                                       phie a fonctionné et ne cesse de fonctionner depuis lors.
                                                              nous aider à la comprendre.
pour le journal El País dans des éditions spéciales telles
que le supplément culturel Babelia. Il est également l’au-    —RAQUEL PELTA
teur de pochettes d’albums et d’affiches de films emblé-
matiques.                                                     unmundofeliz2.blogspot.com

C’est un créateur international qui a réussi à intégrer bon
nombre de ses créations dans l’imagerie culturelle de no-
tre pays.

www.oscarmarine.com
Leticia Zarza
(PAMPLONA, 1982)

Licenciée en beaux-arts de l’Université Complutense de
Madrid (2007). Sa vocation artistique s’est construite en
dessinant des ponts pédagogiques, et en élargissant les
techniques de dessin à celles de la gravure et de l’impres-
sion, ce qui a forgé une ligne raffinée et réaliste présente
dans ses créations.
Elle a ouvert son propre studio d’art en 2013 où elle don-
ne des cours de dessin et de peinture et collabore régu-
lièrement avec la galerie Utopia Parkway à Madrid. Elle a
récemment exposé dans le collectif 25 años de Utopia en
Madrid.

www.leticiazarza.com
Luis García Montero                                             Ana Vázquez Barrado
DIRECTEUR VAN HET INSTITUTO CERVANTES                           DIRECTRICE VAN HET INSTITUTO CERVANTES IN BRUSSEL

Ieder van ons heeft meer dan eens het bijvoeglijk naa-          Tentoonstelling in twee delen… en er volgt meer!                en aangrijpende onderneming. Dit project zal alleen maar
mwoord “menselijk” gebruikt. En wanneer we dat doen,                                                                            blijven groeien, net als de emoties waarop het zich voedt.
                                                                Het kunstwerk wordt beschouwd als een product van zijn
weten we heel goed wat we ermee bedoelen en welke
                                                                context, een afspiegeling van de maatschappij waarin het        Initiatiefnemer Carlos García-Alix lanceerde dit project
eigenschappen het impliceert. De sterkere kenmerken
                                                                tot stand komt. Iedere kunstenaar benadert de kunst en, bij     samen met een groep bevriende kunstenaars die via de
verwijzen naar solidariteit, empathie en de collectieve
                                                                uitbreiding, het leven op zijn of haar eigen manier: terwijl    kunst hun sociaal engagement willen uitdragen. Beel-
wijsheid om te begrijpen dat, wanneer we samenwerken
                                                                sommigen zich terugtrekken in hun kleine wereld van plas-       dende en plastische kunstenaars werd gevraagd om, elk
zonder onze individualiteit te verloochenen, we ieders lot
                                                                tische reflectie, gebruiken anderen de visuele kracht van       op hun manier, de nodige erkenning en zichtbaarheid te
en daarmee ook ons eigen lot verbeteren. Als menselijke
                                                                kunst om een sociaal statement te maken. Hoewel kunst op        geven aan het werk en de inspanningen van de publieke
soort hebben wij het zo goed gedaan dankzij ons vermo-
                                                                veel verschillende manieren begrepen of geïnterpreteerd         instellingen. In een eerste fase boden tal van kunstenaars
gen om ons aan de omstandigheden aan te passen en soli-
                                                                kan worden, staat het vast dat de kunstenaar zijn of haar       hun verbeeldingskracht aan om de idealen te tonen die
dair te handelen. Zo zullen we steeds verder raken, zonder
                                                                esthetische voorstellingen nooit in isolement bedenkt of        ieder van hen vrij en onafhankelijk verdedigt als lid van
dat – en dat is het allerbelangrijkste – ook maar iemand
                                                                uitvoert; bijgevolg is iedere kunstenaar niet alleen de fac-    een democratische samenleving. Zo werden op 27 april de
achterblijft. Wij zijn de soort van het gemeenschappeli-
                                                                to geëngageerd, maar levert hij of zij ook een essentiële       eerste beelden van Mariana Laín, Carlos García-Alix, Ja-
jke, van “het Publieke”.
                                                                bijdrage tot de totstandkoming van nieuwe metaforen en          vier Pagola, Carlos Baonza, Teresa Tomás, Enrique Flores
Voor deze tentoonstelling heeft Carmen Dalmau zeven             nieuwe manieren om onze wereld te bekijken.                     en Laura Álvarez Keller verspreid. Meer informatie hiero-
kunstenaars (César Fernández Arias, Pierre Gonnord, Fa-                                                                         ver volgt in het tweede deel van deze publicatie.
                                                                In tijden van tegenspoed fungeert kunst vaak als kataly-
nette Escallier, Leticia Zarza, Greta Chicheri en het co-
                                                                sator: veel mensen zoeken hun toevlucht tot haar omdat          Tijdens de tweede fase – de ontwikkelingsfase als het
llectief Un Mundo Feliz) bijeengebracht om deze visie van
                                                                zij ons sociale bewustzijn doet ontwaken en ons de zeker-       ware – groeide het voornemen om een tentoonstelling te
solidariteit, deze verdediging van “het Publieke” in de schi-
                                                                heid biedt dat wij deel uitmaken van een gemeenschap.           ontwerpen waarin de talen, expressieve technieken en ri-
jnwerpers te plaatsen. De betrokkenheid van kunst hoeft
                                                                Dat maakt ons tot meer empathische en solidaire wezens.         jke, eclectische heterodoxie van de plastische en beelden-
niet meteen in het oog te springen; de meest betrouwba-
                                                                Kunstenaars vormen een onzichtbaar maar fundamenteel            de kunst een plaats kregen. Dit heeft geleid tot de cata-
re manier om tot de kern van een bepaalde idee over de
                                                                weefsel dat vooral op kritieke momenten – zoals het re-         logus van deze tentoonstelling, die is samengesteld door
wereld door te dringen, bestaat erin de meanders van de
                                                                cente verleden – wordt geactiveerd en de sensoren van           Carmen Dalmau en waarvan we het ontwerp te danken
verbeelding te volgen omdat zij ons een spiegel met vers-
                                                                onze samenleving prikkelt door emoties en schoonheid            hebben aan Gaspar García. Dalmau heeft een zorgvuldige
chillende perspectieven voorhoudt. Kunst kan echter ook
                                                                te tonen. In deze lijn ligt het initiatief van multidiscipli-   selectie en rangschikking gemaakt uit verschillende wer-
direct zijn en ons dermate overvallen dat ze ons geweten
                                                                nair kunstenaar Carlos García-Alix, die met #salvalopu-         ken van Óscar Mariné, César Fernández Arias, Pierre Gon-
wakker schudt en plots een realiteit toont die zo duidelijk
                                                                blico het heroïsche werk van het medisch personeel in de        nord, Fanette Escallier, Leticia Zarza, Greta Chicheri en
is, dat ze tot dan onzichtbaar was.
                                                                publieke gezondheidszorg tijdens de Covid-19-pandemie           het collectief Un mundo feliz, dat geleid wordt door Sonia
Als wij “het Publieke” verdedigen, verdedigen wij het bes-      wilde erkennen en steunen. Aan de hand van aangrijpen-          Díaz en Gabriel Martínez. Wij publiceren de catalogus van
te van onszelf. Kunst heeft nooit iets anders gedaan; het       de creaties wil hij de publieke opinie sensibiliseren om het    deze door Dalmau samengestelde tentoonstelling om een
verdedigen van de meest humane eigenschappen van de             maatschappelijke belang van een publieke gezondheids-           herinnering achter te laten aan wat wij beleefd hebben,
mens en het streven om steeds hoger en verder te reiken.        zorg aan te tonen.                                              en om bij te dragen aan een bredere reflectie over de rela-
Hierna volgt een nieuw hoofdstuk in het verhaal over de                                                                         tie tussen cultuur, artistieke creatie en “het publieke”.
                                                                “Salva lo público, lo público salva” is een project in vo-
vraag wie we zijn en wie we willen zijn.
                                                                lle groei, net als de samenwerking tussen de deelnemen-         Veel kunstenaars zijn dit initiatief blijven steunen, zoals
                                                                de artiesten en het Instituto Cervantes in Brussel. Als we      de in Spanje bekroonde artiesten Alberto García-Alix, Ós-
                                                                deze laatste een titel zouden geven, zou Een tentoonste-        car Mariné en Chema Madoz, Carlos García-Alix zelf, Ele-
                                                                lling in twee delen niet misstaan. Zou, zeg ik. Door dit pro-   na Goñi, Sean Mackaoui, Teresa Moro, Vari Caramés en
                                                                ject een plaats te bieden hebben wij zelf ook ervaren dat       Álvaro Laíz. De lijst is intussen te lang om iedereen te ver-
                                                                een eenvoudige titel eigenlijk tekortschiet. De begeleiding     melden en blijft elke dag groeien. Op dit ogenblik telt hij
                                                                en aanmoediging ervan was immers een zeer emotionele            meer dan 160 deelnemers.
Carmen Dalmau
                                                              COMMISSARIS

De kunstenaar creëert voor zichzelf of voor anderen en ge-    Het burgerinitiatief SalvaLoPúblico is ontstaan uit het ge-   Vanuit de lucht is de zee een homogeen oppervlak, maar
nereert zo een gesprek dat tot leven komt zodra het waar-     voel van urgentie en de generositeit van een groep beel-      aan de kust is elke golf uniek in zijn geluid en in de vormen
genomen wordt. Wanneer hij zich inzet voor iets en daar-      dende kunstenaars die vanuit hun verbeelding de publieke      die hij aanneemt met het schuim, de krulling op het hoogs-
mee de diepste gevoelens van onze samenleving beroert,        waarden wilden uitdragen die ons als solidaire samenle-       te punt. De intense blik en geconcentreerde energie van
geeft hij ons een perspectief en herinnert hij ons eraan      ving definiëren.                                              diegenen die ideeën in beelden omzetten, hebben geleid
hoeveel we aan “de anderen” te danken hebben. Miss-                                                                         tot een bont tapijt van realistische, dromerige en abstrac-
                                                              Hun uitgangspunt was hun onmiddellijke omgeving: tij-
chien ontstaat hierdoor een sprankje hoop vanuit onze in-                                                                   te foto’s, posters, creaties van olieverf, sculpturen, teke-
                                                              dens de eerste momenten van de pandemie wezen ze op
nerlijke zelf, dat kan leiden tot acties die ons verenigen,                                                                 ningen en gravures die getekend werden met dikke pen-
                                                              de noodzaak van een sterke publieke gezondheidszorg
verheffen en waarschijnlijk ook menselijker maken.                                                                          seelstreken of fijne contouren.
                                                              om de harde gevolgen van de gezondheidscrisis af te re-
                                                              mmen en het personeel in de zorgsector te ondersteunen.       In La utilidad de lo inútil herinnert Nuccio Ordine ons aan
                                                              Beetje bij beetje werd de blik verruimd naar alle openbare    het idee van Federico García Lorca dat het “onvoorzichtig
                                                              diensten.                                                     is om te leven” zonder poëzie. Wij zijn er vast van over-
                                                                                                                            tuigd dat kunst, net als poëzie, de adem is die noodzakeli-
                                                              De beeldende kunst van SalvaLoPúblico wordt elke dag
                                                                                                                            jk blijkt om te leven, te bouwen, te denken.
                                                              verrijkt met nieuwe werken die samen een oneindig vru-
                                                              chtbaar grasland vormen waar beelden ontspruiten onder        Werken die gemaakt werden om te ontroeren, aan te kla-
                                                              de cadans van authentieke, vrije en gelijke stemmen. Deze     gen, te verenigen, te beroeren of getuigen… necesarias
                                                              stemmen zijn bovenal broederlijk, daar zij “het Publieke”     tan sólo, net als de golven.
                                                              begrijpen als een ruimte die tot stand komt dankzij de er-
                                                              kenning van gedeelde identiteiten.
                                                                                                                            Como el mar, la mar, el mar
                                                              Om deze reden hebben we in deze virtuele tentoonste-          Siempre cambiante, siempre igual,
                                                              lling getracht de rijke en eclectische heterodoxie te tonen   Pasar liso y llano, pasar sin pesar.
                                                              die geleidelijk ontstaan is en waarin alle talen en expres-   Como rompen las olas matinales, radiantes,
                                                              sietechnieken van de plastische en beeldende kunst een        Retumbando remotas en un mundo vacío,
                                                              plaats hebben. Het resultaat is een vruchtbaar koor met       Ni dichosas ni tristes, necesarias tan sólo,
                                                              rijke timbres, vibrato’s en nuances.                          Cumplirse y pasar.
                                                              De zeven geselecteerde kunstenaars zijn een van de vele       Lo demás es silencio. Gabriel Celaya
                                                              kamerorkesten die deel uitmaken van een groot symfo-
                                                              nisch ensemble. Oscar Mariné brengt vanuit het ontwerp
                                                              enkele posters mee waarin de typografie de doeltreffend-
                                                              heid van de boodschap bepaalt. Un mundo feliz is een
                                                              collectief dat werkt met geluid en beeldrecycling en een
                                                              bewust visueel activisme uitdraagt, terwijl César Fernán-
                                                              dez Arias opvalt met zijn schematische en bitterzoete fi-
                                                              guren uit het dagelijkse leven. De personen op de portre-
                                                              tten van Pierre Gonnord hebben een strakke en intense
                                                              blik die zich vastzet in onze ziel. Fanette Escallier toont
                                                              het toneel van de pandemie aan de hand van rivieren. Le-
                                                              ticia Zarza ondersteunt het orkest met haar zuivere teken-
                                                              techniek en Greta Chicheri weergalmt met haar dikkere
                                                              contourlijnen. Blikken en ritmes kruisen elkaar.
Greta Chicheri                                               César Fernández Arias                                           Pierre Gonnord
(LA CORUÑA, 1982)                                            (VENEZUELA, 1952)                                               (CHOLET, 1963)

Nadat ze haar studie Beeldende Kunst in Madrid had afge-     Deze veelzijdige kunstenaar van de ‘intelligente ironie’ legt   Deze Franse fotograaf woont en werkt sinds 1988 in Madrid.
rond, verhuisde Greta Chicheri in 2005 naar Fuerteven-       in zijn geometrische lijnen alledaagse gebeurtenissen en        Hij studeerde economie in Parijs, maar dankzij zijn camera
tura, waar ze tot vandaag woont. Haar landschappen van       landschappen van het sociale en volkse bestaan vast. Hij        kon hij van reizen en fotografie zijn manier van leven maken.
het ‘eiland van de sterke wind’ hebben een metafysische      heeft een voorliefde voor werk dat voortkomt uit produc-
                                                                                                                             Zijn werk draait rond mensen met een sterke collectieve
betekenis. Een van de constanten in haar werk is haar be-    tieprocessen en experimenteert met uiteenlopende mate-
                                                                                                                             identiteit en individuele présence. De zichtbaarheid en he-
zorgdheid over de manier waarop we het landschap bewo-       rialen.
                                                                                                                             rinnering van gezichten vormt daarin een constante.
nen en de relaties die we aangaan met de natuur.
                                                             Zijn werk wordt gekenmerkt door emblematische figuren
                                                                                                                             Hij won al meerdere prijzen, zoals de Cultuurprijs van de Au-
Een van Greta’s laatste projecten is het Poesía Muda-pro-    en combineert woede met tederheid, openhartigheid en
                                                                                                                             tonome Gemeenschap Madrid en de Internationale Fotogra-
ject. In haar werk Reset toont ze dieren en portretten te    agressie. Met zijn minimalistische lineaire en chromatische
                                                                                                                             fieprijs van Alcobendas.
midden van bossen en rampen. Een van haar eerste ten-        werken toont hij ons zijn visie op de moderne wereld.
toonstellingen in 2004 was in Liquidación Total, de Madri-                                                                   Zijn werk is onder andere opgenomen in de openbare collec-
                                                             Een deel van zijn activiteit wijdt hij aan het onderwijs: zo
leense broedplaats voor jonge artiesten. Sinds 2011 houdt                                                                    ties van het Museum voor Hedendaagse Kunst van Chica-
                                                             geeft hij workshops over de ontwikkeling van creatieve pro-
zij regelmatig tentoonstellingen – vooral op de Canaris-                                                                     go en het Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía. Sinds
                                                             cessen voor kinderen, jongeren en volwassenen (Taller de
che Eilanden en in de Madrileense galerij Utopia Parkway                                                                     de jaren negentig is hij een vaste waarde op internationale
                                                             Pintura y Construcciones CBA, Taller Constructivista 4x4 in
– waarbij zij de golven bedwingt, met palmbomen mee-                                                                         artistieke evenementen zoals Les Rencontres d’Arles of de
                                                             La Casa Encendida, Taller Rompecabezas, Creatividad e In-
buigt of op het strand aangespoelde planken hergebruikt.                                                                     Biënnale van Venetië. Hij heeft deelgenomen aan institutio-
                                                             novación para empresas… Tegenwoordig is hij actief in het
                                                                                                                             nele groepstentoonstellingen in het Prado te Madrid en het
                                                             Laboratorio de Creación Hombre Rayo).
www.gretachicheri.com                                                                                                        Kulturhuset Museum in Stockholm.
                                                             Wegens zijn voorliefde voor activiteiten op straat buiten de
                                                             conventionele kringen neemt hij als grafisch scherpschut-
                                                             ter en pre-graffiti-muralist ook deel aan de groep El Cartel.
                                                             Zijn afbeeldingen verschijnen reeds jarenlang regelmatig in
                                                             de krant El País.

                                                             www.cesarfernandezarias.com
                                                             www.hombrerayo.com
Oscar Mariné                                                     Un Mundo Feliz                                               Fanette Escallier
(MADRID, 1951)                                                   (COLLECTIEF SINDS 1999)                                      (PERTUIS, 1986)

Deze ontwerper, illustrator, typografisch expert en kuns-        Un Mundo Feliz is een project dat geleid wordt door Sonia    Op dit ogenblik is ze adjunct-directeur van het Institut
tenaar werd in 2010 bekroond met de Premio Nacional de           Diaz en Gabriel Martinez, die ook bekend zijn als Sonia      Français in Praag, waar ze al twee jaar samenwerkt met
Diseño. Hij is een totaalkunstenaar die zijn expressionis-       & Gabriel Freeman. Hun doel is het creëren en catalogi-      Tsjechische fotografen en kunstenaars. Ze was geduren-
tische picturale creaties met dezelfde intensiteit en kra-       seren van herbruikbare designelementen om zo een ge-         de 8 jaar verantwoordelijk voor het culturele programma
cht benadert als zijn werk voor commerciële merken, fil-         meenschappelijke woordenschat voor visueel activisme         van het Institut Français in Madrid – in het bijzonder voor
mfestivals, redactionele projecten of tentoonstellingen.         uit te bouwen.                                               de tentoonstellingszaal – en toonde zo haar talent als cul-
Zijn projecten verenigen kunst, grafiek en communicatie.                                                                      tuurmanager.
                                                                 —JOSH MACPHEE / Justseeds / Interference Archive
Dankzij zijn artistieke en professionele onrust is hij erin                                                                   Fanette Escallier ontdekte de fotografie en haar geschie-
                                                                 Un Mundo Feliz vertegenwoordigt een nieuw activisme
geslaagd een herkenbaar eigen beeld te creëren. Daarbij                                                                       denis op 15-jarige leeftijd tijdens een stage in het noorden
                                                                 dat nauw verwant is aan de directe culturele actie en de
respecteert hij steeds de geest van elk project, of het nu                                                                    van Frankrijk bij fotograaf Philippe Bazin. Hij leerde haar
                                                                 “doe het zelf”-methodologie. Het collectief is zich bewust
gaat om commerciële logo’s, redactionele projecten zoals                                                                      haar eerste foto’s te ontwikkelen, die ze genomen had va-
                                                                 van de kracht van tekens en wordt gedreven door de noo-
C Photo International Magazine uitgegeven door Ivory                                                                          nuit een trein, ze uit te groten en fixeren: de magie van de
                                                                 dzaak om te reageren op wat Susan Sontag de pijn van
Press, of zijn samenwerking voor de krant El País in spe-                                                                     fotografie deed haar werk en is sindsdien niet meer opge-
                                                                 anderen noemt. Met hun werk tonen zij hun inspanningen
ciale publicaties zoals het cultuursupplement Babelia. Hij                                                                    houden.
                                                                 om de werkelijkheid te begrijpen en om ons te helpen haar
heeft ook meerdere emblematische albumhoezen en film-
                                                                 te bevatten.
posters ontworpen.
                                                                 —RAQUEL PELTA
Veel van de creaties van deze internationale creatieveling
zijn in de loop der tijd tot de collectieve culturele verbeel-
                                                                 unmundofeliz2.blogspot.com
ding van ons land gaan behoren.

www.oscarmarine.com
Leticia Zarza
(PAMPLONA, 1982)

Leticia Zarza behaalde een diploma Beeldende Kunst aan
de Complutense Universiteit van Madrid in 2007. Zij heeft
haar artistieke roeping steeds gecombineerd met lesge-
ven en heeft haar teken-, graveer- en druktechnieken in
de loop der jaren steeds verder verfijnd. Het resultaat is
een geraffineerd realisme dat al haar creaties kenmerkt.
In 2013 opende ze haar eigen kunststudio, waar ze teken-
en schilderlessen geeft. Ze werkt regelmatig samen met
de Utopia Parkway-galerie in Madrid en exposeerde on-
langs in het collectief 25 años de Utopia en Madrid.

www.leticiazarza.com
Luis García Montero                                            Ana Vázquez Barrado
DIREKTOR DES INSTITUTO CERVANTES                               DIREKTORIN DES INSTITUTO CERVANTES IN BRUSSEL

Mehr als einmal haben wir alle das Adjektiv “Menschlich”       Eine zweistuffige Ausstellung ... und noch etwas mehr         terlegt, inbesondere die, ein Projekt nach unseren Mögli-
benutzt. Und wenn wir es benutzen, wissen wir sehr wohl,                                                                     chkeiten begleiten und ermutigen haben zu können, das
                                                               Das Kunstwerk gilt als ein Produkt seines Kontexts bwz
was wir meinen und zwar was die damit verbundene Ei-                                                                         weiter wachsen wird, genauso wie die Emotion, von der es
                                                               als ein Spiegelbild des Sozialen, das es bewohnt. Auf vö-
genschaften bedeuten. Die großartigsten von denen ha-                                                                        genährt wird.
                                                               llig unterschiedliche Wege verpflichten sich die Künstler
ben mit Solidarität zu tun, mit Einfühlungsvermögen, mit
                                                               gegenüber die Kunst und das Leben. Einige wählen, sich        Carlos García-Alix hat diese Initiative zusammen mit einer
der kollektiven Weisheit zu verstehen, dass wir, wenn wir
                                                               eine eigene Welt des bildendes Nachdenkens zu schaffen,       Gruppe von Künstlern gefördert, die die Kunst als sozia-
zusammenarbeiten, ohne unsere Individualität aufzuge-
                                                               andere die visuelle Kraft der Kunst als soziale Forderung     les Engagement leben. Sie alle beschließen, bildende und
ben, das Schicksal aller und damit auch unser eigenes
                                                               zu nutzen. Es gibt viele Wege, die Kunst zu verstehen und     plastische Künstler aufzurufen, sich an den Bemühungen
verbessern.
                                                               auszulegen. Zweifellos ist aber, dass der Künstler nie iso-   zu vereinigen, die Arbeit der öffentlichen Institutionen si-
Der Grund, warum unsere Spezies so gut entwickelt hat,         liert ist, wenn er seine aesthätische Kreationen ausdenkt     chtbar zu machen und besser anzuerkennen. In diesem ers-
ist ihre Fähigkeit, sich durch solidarisches Handeln an die    bzw auszuführt, was ihn praktisch zu einem engagierten        ten Moment oder dieser Anfangsphase kamen zahlreiche
Umstände anzupassen, immer weiter zu gehen und, was            Künstler per se macht. Was auch für ein entscheidendes        Künstler zu dem Aufruf, die ihre ganze Vorstellungskraft in
am wichtigsten ist, niemanden von uns zurückzulassen.          Element bei der Konstruktion neuer Metaphern und Wel-         den Dienst der Sichtbarmachung der Ideale stellten, die je-
Wir sind die Spezies der Allgemeinheit bzw der Öffentli-       tanschauungen gehalten werden kann.                           der Einzelne von denen als Mitglied einer demokratischen
chkeit.                                                                                                                      Gesellschaft frei und unabhängig verteidigt. So begannen
                                                               Wenn der Mensch mit der Not konfrontiert ist und über
                                                                                                                             wir am 27 April mit der Verbreitung dieser ersten Produk-
Für diese Ausstellung hat Carmen Dalmau sieben Künstler        einen Katalysator verfügt wie derjenige, der die Kunst re-
                                                                                                                             tion von Bildern, die Stücke von Mariana Laín, Carlos Gar-
(César Fernández Arias, Pierre Gonnord, Fanette Escallier,     präsentiert, spiegelt sie gewöhnlich das Wiederaufleben
                                                                                                                             cía-Alix, Javier Pagola, Carlos Baonza, Teresa Tomás, En-
Leticia Zarza, Greta Chicheri und das Kollektiv Un Mundo       dieses Sozial- und Zugehörigkeitgeistes einer Gemeins-
                                                                                                                             rique Flores und Laura Álvarez Keller enthielt, womit wir
Feliz) zusammengebracht, um diese Sicht der Solidarität,       chaft wider, die uns zu einfühlsameren und solidarische-
                                                                                                                             uns im zweiten Teil dieser Publikation befassen.
diese Verteidigung des Öffentlichen zu feiern. Kunst muss      ren Wesen macht. Die Künstler weben unsichtbare, aber
nicht offensichtlich sein; sie weiß, dass der zuverlässigste   grundlegende Fäden, die vor allem in kritischen Momen-        In einem zweiten Schritt bzw einer zweiten Phase der Pro-
Weg, um zum Kern einer endgültigen Vorstellung von der         ten wie die, die wir erlebt haben, zum Leben erwachen.        jektentwicklung schlugen wir vor, eine Ausstellung zu en-
Welt zu gelangen, oft die Mäander der Vorstellungskraft        Sie schaffen, die sensiblen Fasern der Gesellschaft zu ak-    twerfen, die die reiche und eklektische Heterodoxie her-
sind, die uns dazu bringen, uns selbst aus verschiedenen       tivieren und den Emotionen und der Schönheit Gestalt zu       vorhebt, die entstanden ist und in der alle Sprachen und
Perspektiven zu sehen. Wann immer sie will, kann sie aber      verleihen. Genau in dieser Linie steht das Engagement des     Ausdruckstechniken der bildenden und visuellen Künste
auch direkt sein: und dabei gibt es eine Überraschung, die     multidisziplinären Künstlers Carlos García-Alix, Förderer     ihren Platz hatten. Dies ist der Katalog zu dieser Ausste-
unser Gewissen trifft, um es zu Realitäten zu wecken, die      der Initiative #salvalopublico, die mit dem Geist der Un-     llung, die von Carmen Dalmau kuratiert wurde und deren
uns bei einer solchen Transparenz oft verborgen blieben.       terstützung und Anerkennung von medizinischem Perso-          Gestaltung wir Gaspar García verdanken. Die Kuratorin hat
                                                               nal begann, das das Covid-19 in den öffentlichen Kranken-     mehrere Werke von Óscar Mariné, César Fernández Arias,
Die Öffentlichkeit zu verteidigen, bedeutet, das Beste von
                                                               häusern bekämpft hat. Ein Projekt, das darauf abzielt, das    Pierre Gonnord, Fanette Escallier, Leticia Zarza, Greta
dem zu verteidigen, was wir sind. Die Kunst hat nie etwas
                                                               öffentliche Meinung durch die Auswirkungen künstleris-        Chicheri und dem Kollektiv Un mundo feliz von Sonia Díaz
anderes getan, nämlich das Menschlichste zu verteidigen
                                                               cher Kreationen auf das soziale Gut der öffentlichen Ge-      und Gabriel Martínez sorgfältig ausgewählt und arran-
und danach zu streben, immer weiter zu gehen. Vor uns
                                                               sundheit zu schärfen.                                         giert. Wir veröffentlichen diesen Katalog zu der von Dal-
liegt ein weiteres Kapitel dieser Geschichte, das von dem,
                                                                                                                             mau kuratierten Ausstellung mit dem Ziel, eine Erinnerung
was wir sind, zu dem führt, was wir sein wollen.              Rette das Öffentliche. Das Öffentliche rettet ist ein wa-
                                                                                                                             an das Erlebte zu hinterlassen und auch zu einer breiteren
                                                               chsendes Projekt. Ebenso dessen Zusammenarbeit mit
                                                                                                                             Reflexion über die Beziehung zwischen Kultur, künstleris-
                                                               dem Cervantes-Institut in Brüssel. Wenn sie einen Titel
                                                                                                                             chem Schaffen und Öffentlichkeit beizutragen.
                                                               verdiente, könnte vielleicht Eine zweistuffige Ausstellung
                                                               richtig sein. Ja nur vielleicht. Dieses Projekt begrüssen     Viele andere Künstler haben die Initiative weiterhin un-
                                                               zu haben und seine Entwicklung miterleben können, geht        terstützt, wie zum Beispiel die nationalen Preise Alberto
                                                               über den einfachen Titel hinaus. Weil es in Emotionen ün-     García-Alix, Óscar Mariné und Chema Mádoz; Carlos Gar-
También puede leer